Some of you will now that we kept bees back in England and that we want to start beekeeping again here too. So I have been keeping an eye out on potential fodder for our bees and seeing how I think they will do.
Two trees have stood out for me in the four months we have been here to date. One evening we were walking up into the village and were stunned by these tall, airy trees that were dripping in white, wisteria-type flowers and absolutely humming with bees. Frantic googling revealed them to be Black Locust (Robinia Pseudoacacia) trees.
Tegenwoordig is het door de mens over de hele wereld verspreid en het is gemakkelijk te begrijpen waarom.
Als lid van de erwtenfamilie legt hij stikstof vast in zijn wortelstelsel en wordt hij steeds meer gezien als een nuttige bodemverrijker naarmate de prijs van stikstofmest stijgt.
Het kan zorgen voor een enorme nectaroogst voor bijen van zijn geparfumeerde bloemraecemes en is de bron van veel "Acaciahoning". Het levert echter niet elk jaar enorme hoeveelheden op, maar heeft ongeveer om de 5 jaar een recordoogst.
Het is geen schaduwtolerantie of een schaduwleverancier, dus je kunt er nog steeds gewassen onder verbouwen in een agroforestry-mix.
Het hakhout produceert zeer harde rechte stammen die zeer snel groeien vanuit het grote wortelstelsel. Dit maakt het een zeer handige aanbieder van palen en handvatten. In feite kunnen hekpalen gemaakt van Locust meer dan 50 jaar in de grond meegaan zonder eerst chemisch te worden behandeld. Hoe geweldig is dat?
Als brandstof in een houtkachel geeft het een vergelijkbare warmte af als antraciet, waardoor het een zeer heet brandend hout is en toch is er weinig zichtbare vlam of rook (vooral nuttig in het VK onder het nieuwe harde optreden van Mr. Gove tegen houtkachels)
Wat een schitterende boom!
Nederlands 
English (UK) 
Français 
Deutsch 
Français de Belgique