Feestdagen na COVID in Frankrijk

Ze noemen de tijd na het coronavirus ‘het nieuwe normaal’. Het leek een goed idee om enkele van onze lange dagen van opsluiting tijdens de lockdown te gebruiken om te proberen te definiëren wat dit zou kunnen betekenen voor Le Moulin de Pensol.

We waren geen enorme fans van het oude normaal. In feite was het wegkomen van het oude normaal wat ons in de eerste plaats naar Frankrijk bracht. We hadden een hekel aan wat de Engelsen de ratrace noemen. De constante zoektocht naar geld om enorme schulden af te lossen op huizen die je bijna nooit zag omdat je aan het werk was of lange afstanden van en naar je werk reisde. Een deel van dat geld gebruiken om te betalen voor traktaties om het allemaal de moeite waard te laten lijken - een nieuwe telefoonupgrade, een dure pakketreis, nieuwe kleding die je misschien maar een paar keer draagt voordat ze uit de mode raken. En natuurlijk wijn en whisky om de pijn te maskeren van de wetenschap dat je maandag moet opstaan en het allemaal opnieuw moet doen.

Dus misschien is deze wanhopig lastige periode een kans om opnieuw te definiëren wat we allemaal van het leven willen. Voor ons heeft Covid ons verder op de weg geduwd die we al vrijwillig bewandelden. We hopen dat de toekomst aanzienlijk meer zelfvoorzienend zal zijn op het gebied van voedselproductie, terwijl we zorg dragen voor de ongelooflijke biodiversiteit van dit gebied.

We hebben genoten van de tijd om veel te lezen over permacultuur, graslandbeheer en tuinieren zonder graven en hebben urenlang YouTube-video's bekeken over hoe muilezels en ezels kunnen worden getraind als waardevolle vervangers voor grasmaaiers, tractoren en auto's. Ik heb ons aangemeld voor de Franse WWOOF netwerk (Working on Organic Farms), waar bereidwillige gelijkgestemde vrijwilligers op jouw land komen werken om vaardigheden uit te wisselen in ruil voor huisvesting en voedsel.

Nik has been enthusiastically developing the island. We discovered this small area of land buried under brambles. An overflow channel forms the island in the River Bandiat, and Nik and Guy had cleared the brambles and constructed a charming wooden bridge across to it. Boys do so love an island! Under the brambles, we discovered numerous mature fruit trees and a stand of blackthorn to provide sloes for our sloe gin next year. This seems an important area for the future plans of Le Moulin. It has easy access to water, but it doesn’t flood. Now we have cleared some alder it has abundant sunlight with dappled shade cast by the fruit trees. We have constructed some raised beds with well-rotted donkey manure – a resource in which we are suddenly extremely rich! In these beds, we will try and grow a mixture of shade loving vegetables and flowers to make it a charming and productive place. Plants like lettuce and spinach find the blazing hot glare of the Limousin summer a bit and tend to run straight to seed, so we hope they will do better here.

Het eiland heeft ook een natuurlijke open plek die op maat lijkt te zijn gemaakt voor concerten, bruiloften, feesten en zachte magische avonden rond een open vuur. We hebben wat hangmatten tussen de fruitbomen gespannen en al een paar branden gehad en kunnen bevestigen dat dit prille concept zeker een goer is.

Ook hebben we veel tijd gestoken in het herstellen van de oude fruitboomgaard op de top van ons land. Vroeger was dit een pluk-je-eigen (PYO) en we hebben honderden bosbessen-, aalbessen- en kruisbessenstruiken geërfd.

Hoewel ik graag jam maak die we dan als onderdeel van het ontbijt aan de gasten kunnen serveren, heb ik in de verste verte niet genoeg tijd of geduld om de oogst te plukken die we waarschijnlijk van deze planten zullen krijgen nu we hebben gesnoeid en verzorgd ze een beetje. Het idee is dus om een PYO in Engelse stijl te openen, waar mensen naar Le Moulin kunnen komen, fruit kunnen plukken in de zon en de vlinders bewonderen en bijen terwijl ze dat doen, en dan misschien een kopje koffie en een plak cake op het eiland dat wordt toegezongen door de fonkelende rivier de Bandiat.

Als het seizoen goed is, willen ze misschien een bosje zoete erwten kopen, of wat jam, of een pompoen, of wat dan ook dat we op dat moment beschikbaar hebben. Ik weet niet zeker of courgettes in de zomer ooit echt een financiële waarde hebben - die kunnen ze waarschijnlijk gratis krijgen! Na praten met de ezels over het hek konden ze op weg zijn, na een aangename halve dag te hebben doorgebracht, met alle ingrediënten voor het avondeten.

Gite gasten komen waarschijnlijk meer uit Frankrijk en minder uit andere landen dan onder het oude normaal. Nogmaals, ik denk niet dat dit een slechte zaak is. Ryanair heeft het over het annuleren van de meeste vluchten tot juli. Klimaatverandering is niet gestopt vanwege Covid-19, en aangezien de pijn van het ontslaan van duizenden medewerkers in de luchtvaartindustrie al is gebeurd, waarom niet het voordeel nemen om te proberen het aantal vliegreizen dat we allemaal doen enorm te verminderen? Ik weet dat dit hypocriet klinkt, aangezien ik een grote Ryanair-klant ben, maar er moet geïnvesteerd worden in alternatieven, wat nooit zal gebeuren als vluchten £ 9,99 kosten.

Het domino-effect van deze toename van Franse bezoekers is dat onze taalvaardigheid radicaal moet verbeteren. We kunnen niet blijven doormodderen. Hiertoe heb ik me aangemeld voor een skype-cursus van een lokale Fransman en heb ik absoluut genoten van mijn eerste les.

Wist je dat de Fransen de termen dejeuner en diner bijna nooit gebruiken? Ze zeggen een midi of ce soir. Dejeuner en diner klinken absurd deftig en overdreven, zeker als ze met een Engels accent worden uitgesproken. Vergeet niet dat het Frans dat we leerden 30 jaar geleden op school was. Uit handboeken geschreven door 50-jarige mannen die de taal spraken, die ze zelf 30 jaar eerder hadden geleerd. Het is niet verwonderlijk dat de taal een beetje is opgeschoven. Ik kijk er naar uit om nog veel meer van dit soort edelstenen te leren!

Het nieuwe normaal voor onze bezoekers, zij het bed and breakfast of gite gasten, zal ook moeten worden ontworpen. Ik weet dat mensen terughoudend zullen zijn om te reizen en nerveus zullen zijn om weer met mensen om te gaan. We zullen ze moeten geruststellen, en ik denk dat we goed geplaatst zijn om dit te doen, aangezien we zoveel ruimte hebben, en het zou gemakkelijk moeten zijn om enkele sociale afstandsmaatregelen voor al onze gasten te handhaven.

Zo is onze B&B ontbijttafel zo groot dat gasten gemakkelijk apart kunnen ontbijten, ook als alle drie de kamers bezet zijn. En we hebben geen vast ontbijttijdstip, dus het is onwaarschijnlijk dat gasten elkaar tegen het lijf lopen.

Gitegasten willen misschien maaltijden bij hun gites laten bezorgen in plaats van uit eten te gaan. Wij bieden dit graag aan. Misschien kan pizza-avond pizzabezorgavond worden voor iedereen die geen contact wil met andere gasten?

Ook zullen we onze boekingsprocedures aanpassen. Ik zal geen aanbetalingen of vooruitbetalingen meer aannemen, omdat het waarschijnlijk lijkt dat er in de toekomst lockdowns zullen zijn naarmate het virus piekt en afneemt. Het terugbetalen van deposito's was voor ons financieel een van de meest pijnlijke aspecten van dit alles.

Boekingen worden gemaakt op basis van "potlood en kijk hoe het gaat". Het PYIANSHIG-principe. Daar mag ik copyright op hebben!

Let op je veiligheid. Blijf positief. Kom ons binnenkort een keer bezoeken en help ons om ons nieuwe normaal te maken door op onze website te communiceren, Facebook, Instagram, Gelinkt in en Twitter rekeningen.